Jaki był Kołobrzeg na 10 lat przed upadkiem tzw. "komuny"? Jak się rozwijał? Znamy odpowiedź na te pytania i nie jest to tajemnica. W tym czasie, od ponad 20 lat trwała programowa odbudowa. W większości powstawały budynki z wielkiej płyty. Kołobrzeg był małym miastem, ale i rozwijającym się uzdrowiskiem, cieszącym się coraz większym zainteresowaniem zarówno kuracjuszy jak i wczasowiczów z całej Polski, a nawet turystów dewizowych. W tym czasie, realizowano wiele inwestycji. Ruszała zabudowa miasta na wschodzie (Złota, Kupiecka, Myśliwska, potem także Ogrody). Trwała także zabudowa wczasowej części miasta, w okolicach sanatorium "Arka". Kołobrzeg liczył na budowę nowoczesnych sanatoriów, a potem również i hoteli, aby móc wydłużyć sezon powyżej okresu wakacyjnego.

Rok 1979 to zima stulecia i zamarznięty Bałtyk, komunikacyjny paraliż miasta i tony śniegu, które trzeba było usuwać, walcząc z siłami natury. To kolejny Festiwal Piosenki Żołnierskiej, otwarcie kołobrzeskiego "Empiku", rozstrzygnięcie konkursu na Pomnik Sanitariuszki. Więcej w materiale wideo.

Robert Dziemba
Na zdjęciu widok od strony ulicy Myśliwskiej w kierunku wieżowca przy ul. Złotej, fot. K. Ratajczyk z Kroniki Miasta ze zbiorów Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu

Artykuł powstał w ramach zadania "Opracowanie i wydanie w formie książkowej, publikacji przedstawiającej w sposób kompleksowy wybrane zagadnienia historii Kołobrzegu po roku 1945 do czasów współczesnych", współfinansowanego ze środków Powiatu Kołobrzeskiego