W wielu wspólnotach trwa dyskusja na temat opomiarowania grzejników. Jedni są za, drudzy przeciw, a każdy chce płacić jak najmniej. Przyjrzyjmy się temu.

W zależności od wspólnoty, trwa rozliczanie zużytego ciepła. W Kołobrzegu, obowiązują różne sposoby rozliczania kosztów pod względem okresu rozliczeniowego. Część wspólnot wybrała rok kalendarzowy, część ma ten okres przesunięty od 1 lipca do 30 czerwca. Ale w wielu wspólnotach toczy się dyskusja, czy na grzejnikach montować podzielniki ciepła, a jeśli już tak, to jakie. Dyskusje te są ciekawe, ale z góry ostrzegamy przed argumentami w stylu: "a my podzielników nie mamy i płacimy grosze". Możemy bowiem nie mieć podzielników, nie włączać ogrzewania i nie zapłacimy nawet złotówki - jeszcze większa oszczędność. Koszt całkowity wspólnoty zależy od tego, ile energii cieplnej ona zużyje w danym okresie, a koszt jednostkowy od sposobu rozliczenia kosztów całkowitych: zmiennych i stałych. Jeśli wspólnota mało zużyje, mało zapłaci. Uwaga również na argumenty w stylu: "a ja zawsze mam zwrot". Pytanie jest takie: zwrot nastąpił, bo wspólnota mało ciepła zużyła, czy dlatego, że zawyżyła koszty ciepła zryczałtowane w comiesięcznej stawce czynszu? Oznacza to, że wspólnota wspólnocie nierówna, a właściciele, zamiast na parametry ogólne, patrzą tylko na swoje koszty i tylko to ich interesuje.

Najważniejszą wytyczną w zakresie rozliczania kosztów ciepła jest zapis art. 45a p. 9 Ustawy Prawo energetyczne, który stanowi: "Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach, stymulowała energooszczędne zachowania (...)". Mamy więc ciepło oszczędzać i dążyć do takiego jego rozliczania, aby rozsądnie gospodarować energią cieplną. Jeśli więc właściciele majstrują przy metodach rozliczenia ciepła, to zawsze po to, żeby płacić mniej, ale kosztem kogoś. Jeśli bowiem przyjąć, że koszt całkowity podzielimy przez liczbę lokali, zapłacimy nie od faktycznie zużytego ciepła, ale za sąsiadkę i sąsiada. Podobnie, gdy koszty rozliczymy według udziału w części nieruchomości wspólnej. Jeśli X ma 1 udział, a Y 10 udziałów, X może grzać ile chce, zawsze zapłaci mniej. To tak jak z wodą na ryczałt w dawnych czasach. Do dziadka czy babci szła kąpać się cała rodzina, bo w ich domach były liczniki. Wiadomo, kto za to płacił...

Brak opomiarowania grzejników z zasady zachęca do marnowania energii. Ludzie chętnie używają i zużywają coś, co do nich nie należy lub za co nie płacą. A tu, nawet jak zapłacą, to nie tyle, ile powinni. Dlatego też wprowadzono opomiarowanie grzejników. Jeszcze do niedawna, we wspólnotach przeważał podzielnik wyparkowy (cieczowy). Jego działanie polega na tym, że w zależności od wytworzonej przez grzejnik temperatury, wyparowuje zgromadzona w podzielniku substancja, pokazując stopień zużycia ciepła. Przeciwnicy opomiarowania wskazują, że są one wadliwe, bo latem też parują. To letnie odparowanie nazywane jest parowaniem dyfuzyjnym na zimno i jest zawsze uwzględniane przez firmy dokonujące odczytów podczas obliczeń. Lecz nie to jest problemem tych podzielników, a pomysłowość Polaków, która doprowadziła do wymyślenia metod, które skutecznie zakłócają działanie tych urządzeń. Przeczytać można o tym na forach internetowych - jak Polska długa i szeroka dominuje polska myśl techniczna. Stąd coraz częściej podzielniki wyparkowe zastępuje się podzielnikami elektronicznymi. Są one bardziej niezawodne, alarmują, gdy podejmuje się próby ich zdjęcia lub mechanicznego majstrowania. Czujniki nie tylko mierzą zużycie ciepła, ale także pokazują temperatury grzejnika i temperatury pomieszczenia, w którym prowadzony był pomiar. Przeprowadzony przez nas eksperyment na tym samym grzejniku, który nie był używany, a znajdował się w kuchni dowodzi, że podzielnik wyparkowy zawsze wskazywał zużycie ciepła, a elektroniczny nie.

Montować więc podzielniki, czy nie montować? Według nas, montować. Każde tego rodzaju ograniczenie powoduje, że właściciele starają się oszczędzać energię. Warto jednak dobrze zastanowić się nad ustaleniem proporcji kosztów stałych i zmiennych. Licznik na węźle bowiem wskaże zużycie nie tylko energii w lokalach użytkowych czy mieszkaniach, ale także straty, które z oczywistych powodów mają miejsce, jak i chociażby z tytułu ogrzania części wspólnych. Warto sprawdzić, czy występują lokale niezamieszkane i jaki odsetek całości one stanowią. W przypadku takich mieszkań, gdzie grzejniki nie są wykorzystywane, właściciel zapłaci mniej, zaoszczędzi, a lokal będzie ogrzany przez ciepło przedostające się z innych pomieszczeń. Warto się również zastanowić nad tym, czy podzielniki zainstalujemy w łazienkach, czy nie. Wielu administratorów uważa, że łazienki nie powinny być opomiarowane, gdyż właściciele oszczędzając na dogrzaniu tych pomieszczeń doprowadzają do ich zawilgocenia. W literaturze wskazuje się, że obliczeniowy udział czynników grzejnych w łazienkach wynosi od 9 do 11 procent. Na podstawie danych niektórych wspólnot widać, że opomiarowanie łazienek powoduje spadek zużycia energii cieplnej o 1/4. Dlaczego? Bo wiele osób łazienkami ogrzewa mieszkanie. Ustawia się termostat na najwyższy poziom i się korzysta.

Bez wątpienia, podzielniki ciepła zmuszają do oszczędzania energii. Warto też pamiętać, że energię tę oszczędzamy wiedząc, jak się to robi, tak samo jak ekonomicznie jeździ się autem, aby oszczędzić paliwo. Jeśli więc termostat jest ustawiany na maksymalne wskazanie, a gdy w lokalu robi się za ciepło, otwieramy okno, bez względu na zainstalowany podzielnik, niewiele oszczędzimy. Instalacja podzielników to również koszt, nie tylko samego montażu i zakupu urządzeń, ale także corocznego odczytu. To się jednak zwraca. Warto również pamiętać, że wciąż najlepszą metodą naszego dobrego samopoczucia są przeszacowane koszty zużycia energii cieplnej. Zawsze będziemy mieli zwrot. Problem w tym, że nie powoduje to zmniejszenia kosztów zużytego ciepła.

Reklama

Kołobrzeskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego Spółka z o.o. oferuje profesjonalne usługi w zakresie zarządzania i administrowania lokalami mieszkalnymi, użytkowymi i garażami. Jesteśmy firmą działającą od ponad 15 lat na rynku kołobrzeskim. Zarządzamy i administrujemy największą powierzchnią zasobów mieszkalnych i lokalowych w Kołobrzegu. Nasz zespół administratorów, inspektorów budowlanych, księgowych, prawników i wykwalifikowany zespół techników, pozwalają nam zapewnić sprawne i funkcjonalne zarządzanie i administrowanie nieruchomościami oraz zagwarantowanie bezpieczeństwa mieszkańców przy racjonalnym poziomie kosztów.

Organizujemy zebrania Wspólnot. Pośredniczymy w zawieraniu umów dotyczących wykonywania usług remontowych, dostaw wody, energii elektrycznej i cieplnej. Współpracujący z nami podwykonawcy zapewniają najwyższą jakość świadczonych usług. Zapewniamy także całodobowe dyżury telefoniczne w przypadku wystąpienia jakichkolwiek awarii. Oferujemy niskie koszty zarządzania nieruchomości - stawki już od 50 groszy za metr kwadratowy. W cenie zarządzania wykonujemy wszystkie czynności administracyjne, wykonywane przez wykwalifikowaną kadrę, pełną obsługę księgową, prawną i techniczną. Dla wspólnot liczących powyżej 30 lokali, oferujemy bezpłatne przeglądy budowlane: roczne i pięcioletnie.
Zapraszamy do podjęcia współpracy.

Kołobrzeskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego
ul. Artyleryjska 3, 78-100 Kołobrzeg
tel. 94 35 474 71, fax 94 35 425 74
www.ktbs.pl