Formalnie, remont bazyliki dobiegł końca. Trwają odbiory i ostatnie poprawki w ramach II etapu. Ale tak naprawdę, remont można zacząć od nowa.

O problemach z pracami przy zabytkowym kościele mariackim piszemy od 3 lat. Remont wreszcie dobiegł końca. W toku są jeszcze naprawy związane z I etapem - przy bloku wieżowym stoi rusztowanie, bowiem po zakończonym remoncie z wieży odpadała dalej cegła. Stopniał śnieg i można stwierdzić, że niewiele zmieniło się w zakresie odpadającej cegły, tyle że z korpusu nawowego. Przy ścianach jest czerwono od odłamków, starych, ale i nowych, użytych przy remoncie. Gdy zniknie rusztowanie przy wieży, zobaczymy co tam znajdziemy.

Znikły rusztowania z dzwonnicy. Zmieniono podstawę bocznych hełmów wieżowych, oszpecając zakończenie bloku wieżowego, powodując, że wieża straciła na strzelistości. Przyczyną tego szkodliwego dla zabytku działania jest inne nieodpowiedzialne działanie sprzed 2 lat. Wówczas, betonowy wieniec otynkowano zaprawą wapienną. Po krótkim czasie beton zaczął się sypać. Bez jakiejkolwiek konsultacji społecznej zadecydowano o zmianie wyglądu bazyliki, bo przecież jedną fuszerkę trzeba było naprawić. Nie udało nam się dowiedzieć, czy ktoś za to odpowiedział. W tej sprawie na piśmie zwróciliśmy się do zachodniopomorskiego konserwatora zabytków. Czekamy na odpowiedź.

Do remontu nadaje się nie tylko zewnętrzna elewacja kościoła. Bazylika wymaga osuszenia fundamentów. Mury ciągną wilgoć jak gąbka. Widać to wyraźnie w przyziemiu bloku wieżowego. Poza tym, poważniejszych badań wymaga kwestia stateczności murów. Pojawiają się coraz to nowe pęknięcia. Widać to na zewnątrz kościoła, gdzie wymienione partie murów i zasklepione pęknięcia po prostu się rozpadły. Rusztowania zdejmują, ale otwartą kwestią jest to, kiedy założą je na nowo. Łatwo było wykorzystać fundusze unijne. A kto zrzuci się w przyszłości?

W bloku wieżowym może zostać otwarte muzeum. Na dzwonnicy wybudowano taras widokowy, który za kilkanaście tygodni zostanie udostępniony turystom.