Niedługo upłynie rok, jak zadeklarowaliśmy z Piotrem Rybczyńskim, że wykonamy bezpłatnie dla gminy Kołobrzeg opracowanie historyczne i funkcjonalne dla ścieżki rowerowej do Rościęcina (przeczytaj). Wskazywałem też na to, czego na tej ścieżce nie ma. Wierzyłem, że jak coś się w domenie publicznej proponuje, to ktoś w Urzędzie Gminy Kołobrzeg to przeczyta i coś się zmieni - na lepsze. Niedawno wybrałem się do Rościęcina raz jeszcze.

Po co jechać ścieżką do Rościęcina? Co takiego ma ważnego do powiedzenia historia tej miejscowości? Trasę S6? Parsętę? Kto wie o istnieniu tej ścieżki, poza autochtonami? A przecież tę ścieżkę można wykorzystać w sposób edukacyjny, przyrodniczy i historyczny. No, ale ktoś super mądry podjął decyzję o nazwaniu ścieżki prowadzącej do gminy z Kołobrzegu "szlakiem nad morze", więc ścieżka do Rościęcina została ścieżką na przysłowiowe "wiejskie zadupie". Z daleka słychać jak pieją koguty i pewnie bociany zawracają. Ktoś wpadł na pomysł, żeby przy ścieżce ustawić dwie ławeczki. Nawet ich nie wkopano. Jedna wylądowała już w rzece. Wokół butelki i puszki po alkoholu. Postawienie śmietnika widać przekracza czyjeś (czyje?) kompetencje. I nie dziwota, bo przecież śmietnik trzeba opróżniać. Widać, że ktoś uważa, że turyści w Polsce powszechnie zabierają swoje śmieci. Powodzenia.

Ścieżka rowerowa do Rościęcina ma bardzo duży potencjał turystyczny. Pisał o tym Piotr Rybczyński (przeczytaj). Ale żeby ten potencjał wykorzystać, w instytucjach, które zlecają tego rodzaju inwestycje, potrzeba kogoś kto ma wizję, albo słucha ludzi, którzy mają w czymś takim doświadczenie. Można odnieść wrażenie, że sporą część tych ścieżek w powiecie kołobrzeskim zbudowano dla mieszkańców, żeby dojechali do sąsiedniej miejscowości do marketu. Skoro tak, to dlatego część z nich świeci pustkami, bo niektórymi, parafrazując hasło gminy Kołobrzeg, raz się przejedziesz i na pewno nie pojedziesz więcej.

Na pewno ścieżka do Rościęcina zasługuje na oznakowanie, wraz z przedłużeniem tego oznakowania drogą leśną do Kopydłówka i Ząbrowa (o tym wkrótce). Po drugie, historia osadnictwa nad Parsętą, może być magnesem, który przyciągnie wycieczki rowerowe. Po trzecie, walory przyrodnicze nad Parsętą w pełni zasługują na 2-3 tablice. Ławeczki - tak, ale nie w słońcu, tylko gdzieś w cieniu, gdzie będzie można posłuchać piania koguta podczas odpoczynku. Ten wiejski charakter Rościęcina to atut, a nie porażka. Zresztą, brakuje tu Miejsca Obsługi Rowerzystów. Zwykła wiata ze stołem i siedzeniami. Prosta, drewniana. I wreszcie, tak trudno było zrobić miejsce do wodowania kajaków? Pisaliśmy o tym już dość sporo, ale to nie trafia na podatny grunt. Szkoda.

Rościęcino to ciekawa podkołobrzeska miejscowość. Fakt, że można tam bezpiecznie dojechać rowerem, to super sprawa. Nawet ostatnie zalanie nie zaszkodziło ścieżce. Nawierzchnia w miejscu, gdzie przetoczyła się woda, wymaga ubicia, bo się pofalowała. Idzie sezon, być może uda się coś zmienić w tej kwestii. Będziemy z Piotrem Rybczyńskim przygotowywać raport w tej sprawie, licząc na to, że samorządy wyciągną jakieś wnioski na temat tego, jak można promować historią i naturą swoje zasoby.

Gdybyście jednak chcieli wybrać się do Rościęcina, polecamy. Na marginesie, warto coś zrobić z bobrami. Jeśli nie zostanie przeprowadzona jakaś regulacja, ta część rzeki zostanie pozbawiona drzew...

Robert Dziemba