Clear Sky

8°C

Kołobrzeg

29 marca 2024    |    Imieniny: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy
29 marca 2024    
    Imieniny: Wiktoryna, Cyryl, Eustachy

Redakcja: tel. 500-166-222 poczta@miastokolobrzeg.pl

Portal Miasto Kołobrzeg FBPortal Miasto Kołobrzeg na YT

Regionalny Portal Informacyjny Miasta Kołobrzeg i okolic

reklama

reklama

reklama

katyń kołobrzeg

Na jednej z ostatniej sesji Rady Miasta Kołobrzeg, radni przedłożyli projekt uchwały, który niedawno uchylił wojewoda zachodniopomorski. Jest to projekt w sprawie „wzniesienia pomnika upamiętniającego Ofiary Katynia, Charkowa, Tweru i innych miejsc kaźni Polaków w czasie II Wojny Światowej”. Problem w tym, że Rada Miasta nie ma kompetencji, aby ten projekt rozpatrywać.

W tytule uchwały napisano, że dotyczy ona wzniesienia pomnika. W związku z tym, prawnicy zastosowali jako podstawę prawną art. 18 ust. 2 p. 13 Ustawy o samorządzie gminnym, który stanowi, że wyłączną kompetencją rady gminy jest „podejmowanie uchwał w sprawach herbu gminy, nazw ulic i placów będących drogami publicznymi lub nazw dróg wewnętrznych w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, a także wznoszenia pomników". Jak widać, w całej sprawie mało kto zainteresował się samą treścią uchwały, natomiast skupiono się na jej tytule. W ten sposób autor uchwały popełnił błąd. Gdyby bowiem ktoś poddał analizie załącznik nr 1 do uchwały, na którym widoczny jest ów „pomnik”, zauważyłby, że to jednak nie pomnik, a głaz z tablicą pamiątkową. Zresztą, w uzasadnieniu pomysłodawców „pomnika”, sprawa została wyłożona wprost: „Stowarzyszenie Budowy Pomnika Ofiar Zbrodni Katyńskiej i Katastrofy Smoleńskiej (…) złożyło wniosek (…) o posadowienie głazu z tablicą upamiętniającą Ofiary Katynia, Charkowa, Tweru i innych miejsc kaźni Polaków”. Na tej podstawie można wskazać, że doszło do nieprawidłowej klasyfikacji prawnej, albowiem autorzy tego przedsięwzięcia nie chcą wznosić pomnika, ale chcą ustawić głaz z tablicą.

Warto zauważyć, że przepisy Prawa budowlanego nie zawierają legalnej wykładni definicji pomnika i tablicy pamiątkowej, przy czym należy mieć na uwadze, że ich funkcja jest taka sama. Pomnik jednakże jest dziełem artystycznym czy architektonicznym, natomiast tablica posiada jedynie napisy, ewentualnie symbole. Aby pokusić się o definicję pomnika, wystarczy zajrzeć do Słownika Języka Polskiego, a tam, ta definicja jest sprecyzowana tak: "posąg, obelisk, płyta itp., wzniesione ku czci jakiejś osoby lub dla upamiętnienia jakiegoś wydarzenia", a także "osoba lub przedmiot będące symbolem lub świadectwem czegoś". Warto tu również wskazać na kwestie problematyczne. Otóż pojęcie z zakresu SJP zostało wyjaśnione przez Radę Języka Polskiego. Chodziło o to, czy głaz z tablicą może zostać uznany za obelisk. Rada jednoznacznie odpowiedziała, że nie, gdyż obelisk posiada jednoznaczną definicję i dotyczy formy wysokiego smukłego słupa. Przed rozstrzygnięciem tej kwestii, czy więc głaz jest pomnikiem, stanęły sądy. Obowiązujący wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie (II SA/Ol 602/06), wskazuje: "Słusznie organy nadzoru budowlanego przyjęły, iż w przypadku, gdy sama ustawa nie definiuje pojęcia - pomnik, wówczas ustalić należy zakres tego pojęcia przy wykorzystaniu reguł znaczeniowych (semantycznych), jakie nadaje mu język potoczny. Podzielić wypada stanowisko przyjęte przez organy nadzoru budowlanego, iż przez pomnik należy rozumieć dzieło rzeźbiarskie lub rzeźbiarsko-architektoniczne wzniesione dla upamiętnienia danej osoby lub zdarzenia historycznego, którego forma może być różna w tym może to być np. obelisk lub głaz naturalny. Oczywistym jest, iż sam głaz naturalny nie spełnia jeszcze kryteriów ustawowych do nadania mu miana budowli. Niemniej jednak należy pamiętać, iż w sprawie głaz ów otrzymał nadany przez człowieka (przynajmniej w części) kształt. Na głaz naniesiono dedykację poświęconą pamięci konkretnej osobie. Sam kamień nie jest więc jedynie dziełem natury (co podnoszono w odwołaniu), ale otrzymał określone przeznaczenie nadane ręką człowieka. Nie ulega też wątpliwości, iż upamiętnia konkretną osobę będącą postacią historyczną". 

Sprawą w tym zakresie zajął się Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok OSK 1816/04), a sędziowie stwierdzili: „Przepisy (…) nie zaliczają do zadań własnych gminy, ani też nie upoważniają radę gminy do podejmowania uchwał w sprawach umieszczania w miejscach publicznych tablic pamiątkowych. Nie do przyjęcia jest taka wykładnia przepisu art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym, żeby pod pojęciem "pomnika" rozumieć również tablice pamiątkowe”. Rada Miasta Kołobrzeg może więc działać tylko tak, jak pozwala jej ustawa. Skoro więc ktoś chce postawić głaz z tablicą, nie potrzebuje zgody Rady Miasta. Nie będzie jej potrzebował także inwestor, który będzie chciał zbudować budynek z tablicą pamiątkową.

Okazuje się, że Rada Miasta już raz rozpatrywała sprawę tzw. pomnika smoleńskiego (Uchwała Nr XLII/637/18 z 17.05.2018). Tam zastosowano jako podstawę prawną także art. 18 ust. 2 p. 13 Ustawy o samorządzie gminnym, ale autorzy wówczas przedłożyli zupełnie inny projekt pomnika. W obecnym postępowaniu nie mamy natomiast do czynienia z pomnikiem, a z głazem. Zgodnie z zasadami, o zastosowaniu przepisu nie decyduje tytuł uchwały, który zresztą należy uznać za nieprawidłowy, a przedstawiony projekt. Co więcej, sprawą zajmowała się Komisja Skarg, Wniosków i Petycji Rady Miasta Kołobrzeg, a na podstawie jej rozpoznania wniosku, Rada Miasta podjęła Uchwałę Nr XXXVII/544/21 w sprawie… budowy pomnika, co oczywiście nie ma w tu miejsca, ale prawdopodobnie stąd wziął się problem.

W przypadku Kołobrzegu można zaobserwować, że Urząd Miasta Kołobrzeg stosuje niezwykle szkodliwą dla interesantów i obywateli taktykę, z której wynika, że dopóty będziemy trwać w błędzie, dopóki sąd nie udowodni, że nie mamy racji. Metoda znana także jako rozkaz 227 czyli „ani kroku wstecz”. Jest skuteczna dlatego, że obywateli można zepchnąć do parteru jednym argumentem: „nie, bo nie”, okraszonego stosikiem przepisów i parafką super kancelarii prawnej. Kto pójdzie z tym do sądu? Czasami jednak, jest to broń obosieczna. Tak na przykład jest w tym przypadku. Skoro bowiem na ustawienie głazu z tablicą potrzebna jest uchwała Rady Miasta, należy uznać, tak jak chcą miejscy prawnicy, że te „pomniki”, które posadowiono bez tej uchwały, stoją nielegalnie i należy je rozebrać. Sporo by tego było, zaczynając od głazów na Cmentarzu Komunalnym, kończąc na głazie upamiętniającym Święto Konstytucji 3 Maja w 1807 roku w Ekoparku Wschodnim. Co ciekawe, wówczas magistrat uzasadniał brak potrzeby uchwały Rady Miasta właśnie brakiem kompetencji organu stanowiącego. Po kilku latach jak widać się zmieniło. Oznacza to, że albo Rada Miasta nie ma racji, albo czeka nas wielka demolka.

I na koniec. Skoro coś nie jest zarezerwowane dla kompetencji Rady Miasta, radni mogą podjąć ostatecznie uchwałę intencyjną. W tym momencie zgoda na posadowienie takiego obiektu na terenie gminy Miasto Kołobrzeg należy do organu wykonawczego, jakim jest prezydent Kołobrzegu.

reklama

reklama

reklama

reklama

reklama

Dodaj komentarz

UWAGA!
Komentarze są prywatnymi opiniami Czytelników, za które redakcja nie ponosi odpowiedzialności. Publikowanie jest jednoznaczne z akceptacją regulaminu. Jeśli jakikolwiek komentarz narusza obowiązujące prawo lub zasady współżycia społecznego, prosimy o kontakt poczta@miastokolobrzeg.pl. Komentarze niezwiązane z artykułem, naruszające regulamin lub zawierające uwagi do redakcji, będą usuwane.

Komentarze zostaną opublikowane po akceptacji przez moderatora.

Zgody wymagane prawem - potwierdź aby wysłać komentarz



Kod antyspamowy
Odśwież

Administratorem danych osobowych jest  Wydawnictwo AMBERPRESS z siedzibą w Kołobrzegu przy ul. Zaplecznej 9B/6 78-100 Kołobrzeg, o numerze NIP: 671-161-39-93. z którym możesz skontaktować się osobiście pod numerem telefonu 500-166-222 lub za pośrednictwem poczty elektronicznej wysyłając wiadomość mailową na adres poczta@miastokolobrzeg.pl Jednocześnie informujemy że zgodnie z rozporządzeniem o ochronie danych osobowych przysługuje ci prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania w zakresie wynikającym z obowiązującego prawa.

reklama