O krainie złota, bezdroży, wiecznej zmarzliny i mrocznych historii opowiadał Romuald Koperski podczas spotkania "Syberyjska Odyseja".

W piątkowy wieczór ponad 100 osób słuchało barwnych i niesamowitych opowieści z podróży do dorzecza rzeki Kołymy - Jakucji, Kraju Chabarowskiego, Obwodu Magadańskiego i Republiki Czukockiej. Na ogromnej przestrzeni dorzecza tej rzeki, przekraczającego 2,5 miliona kilometrów kwadratowych, rozlokowane były najokrutniejsze i największe łagry sowieckie. Był to obszar prawie osiem razy większy od obecnego terytorium Polski. Symbolem bogactwa tej krainy są przede wszystkim złoża złota, uranu i ołowiu. Władze sowieckie na początku lat trzydziestych rozpoczęły stosowanie systemu GUŁAG-ów -  eksploatację darmowej siły roboczej więźniów w wydobyciu bogactw naturalnych.

Pierwsi Polacy  byli zesłani na Kołymę pod koniec lat trzydziestych XX wieku. Odbywała się wtedy (lata 1935-1938) wielka czystka w ZSRR. Aresztowania Polaków przeprowadzano na Białorusi i Ukrainie oraz w większych miastach Rosji. Więźniów skazywano na 7, 10 lub 25 lat łagrów. Skazanym na karę śmierci, w drodze łaski zamieniano karę na 25 lat obozów. Jednak największa fala wywózek  polskich więźniów odbyła się  od 10 lutego 1940 do czerwca 1941 roku. Przyjmuje się, że wywiezionych na Wschód było 1,35 mln Polaków.

Drugą odsłoną spotkania  był niezwykły koncert fortepianowy Romualda Koperskiego - posiadacza aktualnego tytułu rekordzisty Guinnessa w długości gry na fortepianie ( 103 godziny i 8 sekund), który przerodził się we wspólne śpiewanie pieśni rosyjskich i polskich.

Tekst i fot. Muzeum Oręża Polskiego