Lata 60-te i 70-te, a więc okres największej prosperity Kołobrzegu w czasach PRL, wiązały się z wizytami najważniejszych dygnitarzy partyjnych w mieście nad Parsętą. Otwierali, poprawiali, odbierali meldunki, wypoczywali, dobrze się bawili, a nawet odbierali tytuły. I tak przez ponad dwie dekady.

Towarzysze w Kołobrzegu pokazywali się chętnie już od końca lat 50-tych. W 1955 roku minęło 10 lat od zakończenia walk o Kołobrzeg. W 1957 roku zapadła Uchwała Nr 450/57 Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów „O odbudowie Kołobrzegu”. Miasto zaczęły wizytować delegacje rządowe. 15-lecie wyzwolenia Kołobrzegu było okazją do wizyty wicepremiera Zenona Nowaka. Uroczystości były rozbudowywane, odbywały się przed ratuszem i w auli LO im. Mikołaja Kopernika. 29 maja 1960 roku otwarto ponownie Port Handlowy. Była to okazja do wizyty wiceministra żeglugi i gospodarki wodnej Jana Wiśniewskiego. Mówił tak: „Kołobrzeg wchodzi ponownie do grona portów handlowych, wbrew nadziejom zachodnioniemieckich rewizjonistów, którzy chcieliby tu widzieć pustkę gospodarczą. Będzie on nadal pełnił określoną funkcję usługową w żegludze międzynarodowej, dając świadectwo nieprzerwanego rozmachu i postępu naszych ziem zachodnich i północnych”. Z kolei 1 września 1960 roku Kołobrzeg odwiedził minister oświaty Wacław Tułodziecki. Okazją do tej wizyty było oddanie do użytku Szkoły Podstawowej Nr 4 im. I Armii Wojska Polskiego, tzw. tysiąclatki. Przy okazji, dokonał także otwarcie Studium Nauczycielskiego.

Podczas kolejnej wizyty w Kołobrzegu wicepremiera Zenona Nowaka 1 lipca 1961 roku, wręczono mu tytuł honorowego obywatela Kołobrzegu. Była to pierwsza taka uroczystość w powojennej historii miasta. „To co osiągnęliśmy dotychczas w dziele odbudowy i budowy miasta, to co zaplanowaliśmy sobie na dalsze lata, w dużej mierze zawdzięczamy wicepremierowi Zenonowi Nowakowi, który serdecznym ojcowskim zainteresowaniem sprawami naszego miasta stał się bliski sercu każdego mieszkańca” – mówił podczas laudacji przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kołobrzegu – Józef Bajsarowicz. Wicepremier Nowak został też honorowym rybakiem. Uhonorowało go w ten sposób Przedsiębiorstwo Połowów i Usług Rybackich Barka.

W Kołobrzegu odbywały się także konferencje i narady partyjne. Takowa odbyła się na przykład 9 maja 1964 roku. Była to XII Konferencja Powiatowa Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Kołobrzegu, której przewodniczył członek Komitetu Centralnego PZPR Mieczysław Jagielski. Posiedzenie odbyło się w auli Studium Nauczycielskiego. Takich przeróżnych wizyt było bardzo dużo. Często pojawiał się Zenon Nowak czy Adam Rapacki, w 1964 roku minister spraw zagranicznych oraz członek Biura Politycznego KC PZPR. Nie brakowało także wojskowych polityków. Latem 1963 roku Kołobrzeg odwiedził generał Marian Spychalski, ówczesny minister obrony narodowej. 14 października 1965 roku z wizytą pojawił się Ryszard Strzelecki, członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego oraz sekretarz KC PZPR. Z kolei 11 września 1965 roku odbyła się uroczystość otwarcia drugiej kołobrzeskiej tysiąclatki, a więc Szkoły Podstawowej Nr 5 imienia Marcelego Nowotki. W uroczystości uczestniczył szef Urzędu Rady Ministrów Janusz Wieczorek, który przemawiał aktualną przed Tysiącleciem Państwa Polskiego nowomową, wrogo nastawioną do bloku państw zachodnich, w tym do rządu Republiki Federalnej Niemiec: „(…) Każde otwarcie nowej szkoły napawa nas dumą i radością. Szczególnie jednak każdorazowe otwarcie szkoły na obszarach zachodnich i północnych Polski, na ziemiach, które po wielowiekowej niewoli powróciły na zawsze do Macierzy i nierozłącznie się z nią związały. Wychowujemy naszą młodzież w duchu dobrze pojętego internacjonalizmu, w duchu przyjaźni i pokojowego współżycia ze wszystkimi miłującymi pokój narodami. Nie możemy natomiast przejść do porządku nad odradzaniem się faszyzmu i rewizjonizmu w Niemieckiej Republice Federalnej… Tym wszystkim, którym marzy się jeszcze „Drang nach Osten”, odpowiadamy: Wrocław, Szczecin, Gdańsk, Opole, Kołobrzeg to miasta polskie i na zawsze pozostaną polskimi!”.

Dużą uroczystością, która zgromadziła partyjnych notabli, było odsłonięcie Pomnika Zaślubin Polski z Morzem 3 listopada 1963 roku. Uczestniczył w niej m.in. Aleksander Zawadzki, przewodniczący Rady Państwa, Marian Spychalski, minister obrony narodowej i marszałek Polski. Początkowo, odsłonięcie pomnika

W marcu 1970 roku obchodzono 25 rocznicę walk o Kołobrzeg i zaślubin Polski z morzem. Do miasta przyjechała spora część aparatu partyjnego, zwłaszcza związanego z wojskiem. Powód był niebagatelny, gdyż honorowe obywatelstwo nadano Józefowi Urbanowiczowi, Stanisławowi Popałwskiemu oraz Piotrowi Jaroszewiczowi. Ten ostatni, stał nad morzem 18 marca 1945 roku i wygłaszał przemowę jako zastępca dowódcy 1 Armii Wojska Polskiego do spraw polityczno-wychowawczych, w stopniu podpułkownika. Jaroszewicz przebywał w Kołobrzegu jeszcze kilkukrotnie. W czerwcu 1971 roku dokonał otwarcia kołobrzeskiego molo, a 17 marca 1975 roku udekorował sztandar Kołobrzegu Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Jaroszewicz był w Kołobrzegu także 1972 roku, kiedy w Kołobrzegu przebywał nieoficjalnie I sekretarz PZPR Edward Gierek. Poszukiwałem w różnych miejscach dodatkowych informacji dotyczących wizyt pierwszego sekretarza w Kołobrzegu, ale w literaturze trafiłem tylko na jedną wzmiankę wraz ze zdjęciem Jerzego Patana, gdy partyjna ekipa, która mieszkała w Ośrodku Wypoczynkowym Kancelarii Prezesa Rady Ministrów "Gryf", wybierała się na spacer na molo.

Jak widać, miasto nad Parsętą było niezwykle modne wśród aparatu partyjnego. Co ciekawe, podczas przygotowywania tego artykułu, nie natrafiłem na informacje o ich pobycie w czasie Festiwalu Piosenki Żołnierskiej, co wydawać by się mogło oczywiste...

Robert Dziemba
Fot. Jerzy Patan