Clear Sky

3°C

Kołobrzeg

19 marca 2024    |    Imieniny: Józef, Bogdan, Marek
19 marca 2024    
    Imieniny: Józef, Bogdan, Marek

Redakcja: tel. 500-166-222 poczta@miastokolobrzeg.pl

Portal Miasto Kołobrzeg FBPortal Miasto Kołobrzeg na YT

Regionalny Portal Informacyjny Miasta Kołobrzeg i okolic

reklama

reklama

reklama

pomnik kołobrzeg

Niedawno, w Kołobrzegu po raz kolejny toczył się spór o upamiętnienia związane z historią Polski we współczesnej architekturze miasta. Obecnie, lokalizacja miejsc pamięci ma charakter chaotyczny i doraźny. Pomnik Mieszkowskiego, a obok Pomnik Rybaka, bo tak chciała grupa ludzi, bo gdzie indziej w porcie nie ma miejsca. Pomników i pomysłów na nie w naszym mieście nie brakuje, bo co jakiś czas targają one emocjami nad Parsętą. Warto zauważyć, że zasadnicza ich część dotyczy spraw związanych z okresem przed 1945 rokiem. Niewiele jest tych upamiętnień z okresu po II wojnie światowej, zrealizowanych już po roku 2000.

Przed 1945 rokiem upamiętnienia w Kołobrzegu były zorganizowane zupełnie inaczej. Upamiętniano sprawy dla obywateli niezwykle ważne. Głównym miejscem takich upamiętnień były kościoły, a właściwie kolegiata, bo do XIX wieku w samych murach miejskich był kościół Mariacki a później także mały kościół nad Parsętą w wersji XVI-wiecznej. Przykładem niech będą tu epitafia zmarłych zasłużonych dla kolegiaty, czy portret Maciej von Krockowa (+ 1675), który wisiał w prezbiterium kolegiaty do XIX wieku. W 1662 roku do kolegiaty trafiła pamiątkowa tablica z rozebranej Bramy Nowej (tablica pochodziła z XV wieku i stanowiła o zagrożeniu miasta i nieprawościach kleru). Zapewne takowe upamiętnienia znajdowały się także w

W XIX wieku, upamiętnienia stosowano na szerszą skalę. Podstawowym powodem była pamięć o oblężeniu Kołobrzegu w 1807 roku. Jak po każdym konflikcie zbrojnym o charakterze lokalnym, na początku tę pamięć kultywowali jego uczestnicy i sami mieszkańcy. Później, już po likwidacji Twierdzy Kołobrzeg, upamiętnienia pojawiały się na fortyfikacjach: Szańcu Kamiennym czy Forcie Ujście. Ich finałem było odsłonięcie Pomnika Gneisenaua i Nettelbecka w 1903 roku przed kołobrzeską kolegiatą. Obok tych upamiętnień, dochodziły te z wojen lat 1864, 1866 i 1870, jakie toczyły Prusy. Początkowo, tablice pamiątkowe poszczególnych formacji wojskowych znajdowały się w przyziemiu wieży kolegiaty. W 1897 roku, w tym celu wykonano Pomnik Poległych w Parku 18 Marca.

Niniejszy artykuł nie jest o kołobrzeskich pomnikach, ale o miejscach pamięci. Do kategorii tej zaliczyć wiec należy, moim zdaniem, te obiekty, które służyły do kultywowania pamięci o ważnych wydarzeniach lub ludziach: poległych i zasłużonych. Okresem, w którym pamięć tę porządkowano na nowo, były czasy Republiki Weimarskiej. Pamięć o Wielkiej Wojnie, ze względu na ilość ofiar, była cały czas żywa, a jej kulminacja nastąpiła w okresie III Rzeszy. Gdy w pierwszym okresie upamiętniano ludzi, mieszkańców poległych na wszystkich frontach tego globalnego konfliktu, w okresie późniejszym upamiętnienia w postaci pomników wznoszonych w różnych częściach miasta, miały charakter symboliczny, gloryfikujący militaryzm. Z jednej strony, upamiętniały one także żołnierzy poszczególnych jednostek, z drugiej, odnosiły się do symboliki niezwyciężonych Niemiec. Upamiętnienie wykonano także w samej kolegiacie, gdzie drugi filar od wschodu pokryto wojskowymi symbolami i nazwiskami poległych żołnierzy.

Inną formą upamiętnień były kamienie pamięci i tablice pamiątkowe. Ustawiano je w parkach i na kołobrzeskich cmentarzach. Ich celem było zachowanie w miejskiej przestrzeni pamięci o osobach zasłużonych dla Kołobrzegu, rzadziej dotyczyły one wydarzeń. Taki głaz znajdował się w Parku Nadmorskim, gdzie upamiętniono kołobrzeskiego ogrodnika – Heinricha Martensa. Więcej było pamiątkowych tablic. Na ulicy Spacerowej upamiętniono Hermanna Hirschfelda, któremu wystawiono pamiątkowy obelisk. Tablicą na domu przy ul. Towarowej upamiętniono wybitnego niemieckiego kompozytora i organistę – Maxa Regera. Na Pałacu Nadbrzeżnym z kolei upamiętniono marszałka Hermanna Göringa.

Wymiar pamiątkowy opisywanych miejsc jest bezdyskusyjny. Ma on jeszcze jedną przewagę nad czasami obecnymi. Miejsca pamięci były świetnie skomponowane architektonicznie, współgrające z otoczeniem, jednocześnie głosząc żywym przekaz o chwale umarłych. Tak było do 1945 roku.

Robert Dziemba

reklama

reklama

reklama

reklama

reklama

Dodaj komentarz

UWAGA!
Komentarze są prywatnymi opiniami Czytelników, za które redakcja nie ponosi odpowiedzialności. Publikowanie jest jednoznaczne z akceptacją regulaminu. Jeśli jakikolwiek komentarz narusza obowiązujące prawo lub zasady współżycia społecznego, prosimy o kontakt poczta@miastokolobrzeg.pl. Komentarze niezwiązane z artykułem, naruszające regulamin lub zawierające uwagi do redakcji, będą usuwane.

Komentarze zostaną opublikowane po akceptacji przez moderatora.

Zgody wymagane prawem - potwierdź aby wysłać komentarz



Kod antyspamowy
Odśwież

Administratorem danych osobowych jest  Wydawnictwo AMBERPRESS z siedzibą w Kołobrzegu przy ul. Zaplecznej 9B/6 78-100 Kołobrzeg, o numerze NIP: 671-161-39-93. z którym możesz skontaktować się osobiście pod numerem telefonu 500-166-222 lub za pośrednictwem poczty elektronicznej wysyłając wiadomość mailową na adres poczta@miastokolobrzeg.pl Jednocześnie informujemy że zgodnie z rozporządzeniem o ochronie danych osobowych przysługuje ci prawo dostępu do swoich danych, możliwości ich poprawiania, żądania zaprzestania ich przetwarzania w zakresie wynikającym z obowiązującego prawa.

reklama