Joachim Nettelbeck to postać, która zwykłemu kołobrzeżaninowi nic nie mówi. Po prostu jakiś Niemiec. A jednak jego nazwisko zapisało się w historii miasta.

Już niedługo zakończy się kolejna tura wyborów w historii naszego miasta. Mieszkańcy korzystając z kartki do głosowania, wybiorą swojego przedstawiciela, który będzie kierował przyszłością miasta przez najbliższe 4 lata. Ale dzieje Kołobrzegu, zwłaszcza te powojenne, to smutny okres, z którego większość mieszkańców nawet nie wie, jak nazywał się pierwszy prezydent. Jak? Stefan Lipicki. Pierwszy prezydent nie doczekał się nawet ulicy czy placu nazwanego swoim imieniem. Niczego. No, może poza nazwiskiem na tablicy w Urzędzie Miasta. Są oczywiście ulice nazwane nazwiskami bohaterów poległych w II wojnie światowej (Gierczak, Śliwiński), ale już Morawski czy Sułkowski z 1945 rokiem nic wspólnego nie mieli. Franciszek Dzierżykraj Morawski to bohater z 1807 roku, a Antoni Sułkowski to polski książę i dowódca 1 Pułku Piechoty, który walczył o Kołobrzeg w kampanii napoleońskiej w 1807 roku.

Ale przedwojenni mieszkańcy Kołobrzegu, o swojej historii nie tylko wiedzą o wiele więcej niż my, to w dodatku tę historię kultywują. Niedawno udowodnili to w Regionalnym Centrum Kultury, gdy ich spotkaniu towarzyszyły dwie znane postaci: Joachim Nettelbeck i August von Gneisenau. Pierwszy z nich to przywódca mieszczański z 1807 roku. Drugi - komendant Twierdzy Kołobrzeg. Obaj to bohaterowie. Pomimo 200 lat od tych wydarzeń, dalej się o nich pamięta.

Tym razem kilka słów o samym Nettelbecku. Urodził się 20 września 1738 roku w Kołobrzegu. Jego ojciec był szewcem, który później parał się drobnym handlem i produkcją alkoholu. W wieku 11 lat zamustrował się na statek i przez wiele lat pływał po morzach całego świata. Dorobił się królewskiego patentu kapitana. Joachim Nettelbeck osiedlił się z powrotem w Kołobrzegu już po zakończeniu wojny siedmioletniej. W 1762 roku ożenił się z Reginą Charlottą Meller.

W Kołobrzegu cieszył się dużym zaufaniem. Został przewodniczącym kolegium mieszczańskiego. Gdy w 1807 roku nad miasto nadciągnęła kolejna zawierucha, był przez nikogo niekwestionowanym liderem kołobrzeżan. W historii nazywany również "piekielnym staruszkiem", doprowadził do wymiany pasywnego i niechętnego do obrony twierdzy przed Francuzami i Polakami komendanta. Dzięki temu miasto nie upadło i dzielnie, pomimo wielkich zniszczeń, broniło się przed siłami oblegającymi twierdzę. Zmarł 29 stycznia 1824 roku.

Nettelbeck i Gneisenau doczekali się pomnika. Został on uroczyście odsłonięty przed kolegiatą w 1903 roku. To on znajduje się na kołobrzeskich pocztówkach. Jego autorem jest Georg Meyer. Pomnik nie przetrwał wojny. Cokół przed kościołem rozebrano w latach 60-tych minionego stulecia.

Dziś po Nettelbecku nie ma żadnego śladu. W końcu mamy polskie miasto i kultywujemy jego tradycje. Jednak szkoda, że na wystawie "Dzieje Kołobrzegu" w Muzeum Oręża Polskiego o takiej postaci jak Nettelbeck nie ma praktycznie wzmianki, może poza jego wizerunkiem na Notgeldach (pieniądzach zastępczych). W tym roku jest to postać szczególna. Jest to bowiem protoplasta kołobrzeskiej funkcji burmistrza. Pierwszym kołobrzeskim burmistrzem był W. L. Kirstein. Pełnił tę funkcję od 1810 roku po reformie prawa miejskiego..