Dlaczego dziennikarze nie piszą o tym, co naprawdę dzieje się w muzeum? Dlaczego pomija się sprawy dla niektórych osób niewygodne?

Zarząd Powiatu ogłosił konkurs na dyrektora Muzeum Oręża Polskiego. Od razu rozpętano histeryczną nagonkę w mediach, choć niektóre media w przypadku spółek miejskich i jednostek domagają się zawsze konkursów, sugerując, bywa, że za brakiem konkursów stoją partyjne układy. Muzeum jest widać wyjątkiem.

W mediach, nic negatywnego na temat muzeum pojawić się dziwnym trafem od dłuższego czasu nie może. Nawet, gdy na ostatniej sesji Rady Powiatu minionej kadencji rozpatrywano moją skargę na działanie dyrektora muzeum, która została uznana za zasadną, nikt się nawet nie zająknął. Po co zawracać głowę opinii publicznej.

To jednak nie jest jedyna kwestia. Jak mówili mi pracownicy muzeum, którzy skarżyli się na to, co w muzeum się dzieje, próbowali się kontaktować z niektórymi dziennikarzami, ale nic to nie dało. Dlaczego media nie piszą o problemach części pracowników muzeum, a tak zachłannie taplały się w anonimach z Urzędu Pracy? Rozmawiałem z niektórymi kolegami po fachu na ten temat, ale zainteresowanie nie przekroczyło zera.

Podobnie rzecz się ma w sprawie nieprawidłowości w muzeum. Aby sprawdzić, czy nasze lokalne media zajmą się kontrolą w muzeum i jej wynikami, rozmawiałem z niektórymi na te tematy. Koledzy wyrażali zainteresowanie, ale nigdy tematu nie podjęli. Nie zainteresowała ich nawet negatywna ocena Rady Muzeum w zakresie realizacji misji tej instytucji. To jeszcze można by przeżyć.

W jednej z  gazet czytam artykuł o muzeum. Radę Muzeum reprezentuje jej przewodniczący, Artur Wasiewski. Zapytałem go, czy ktoś w ostatnim miesiącu szukał u niego informacji w sprawie muzeum. Nikt. Za to wypowiada się pani Krystyna Strzyżewska, członek rady, która, cytowana przez gazetę, informuje, że najwięcej zastrzeżeń w sprawie muzeum miał Dziemba. To prawda. Ale już nikt nie zgłębia tematu zastrzeżeń, dziennikarka do mnie nie zadzwoniła, aby zapytać, co to za zastrzeżenia. Wiadomo tyle, że sobie są. Może się już nie fatygować, sam je opiszę. Ale jeszcze lepsza jest dziennikarka, która na portalu zamieszcza w całości list związku zawodowego z muzeum, który, nie wiadomo dlaczego, wypowiada się za Radę Muzeum, a więc także za mnie, podając wiele informacji nieprawdziwych. Wysłałem autorce artykułu smsa, że w dwóch miejscach podaje nieprawdę. Państwo myślicie, że dziennikarka odpisała, przejęła się, albo dokonała korekty? Jeśli tak, to źle państwo myślicie.

Niedawno pisałem tekst o zapożyczeniach w „Gazecie Muzealnej”. Zasadniczo, inne media dość szybko po naszym portalu podają swoje informacje. Podejrzenie potencjalnego plagiatu ich nie zainteresowało. Za to niezwykle chętnie publikowane są artykuły napisane przez pracowników muzeum. Publikowane są bezkrytycznie, bez sprawdzenia faktów, naiwnie. Przychodzi na e-mail materiał, kopiuj, wklej.

Na koniec jeszcze małe wtrącenie. W niektórych mediach można przeczytać, że warunki, jakie musi spełniać kandydat w konkursie na dyrektora muzeum są śmieszne i niegodne tego stanowiska. Postanowiłem sprawdzić, jakie warunki musiał spełnić obecny dyrektor, podczas konkursu. Dobrze myślicie, są niemal takie same jak kilka lat temu. Moim skromnym zdaniem, po prostu komuś nie chciało się sprawdzić tego, o czym pisze, ale jak zawsze robi się aferę z niczego.

Każdy ma prawo mieć wyrobione zdanie na temat działania muzeum. Ale media są od tego, aby kontrolować, sprawdzać i nadzorować w imieniu społeczeństwa. Ponieważ tak nie jest, wielu mieszkańców po prostu nie wie, co tak naprawdę w muzeum się dzieje. I jak na razie się nie dowie.

Robert Dziemba

Treść ogłoszenia o konkursie z 2008 roku

Treść ogłoszenia o konkursie z 2014 roku